شايد در تمام سخنراني هايش اين دعا را تكرار مي كرد كه خدايا كسي را موفق كن كه بتواند بهتر براي اين مردم كار كند و هيچ قولي نداد به جزء دو قول زير:

1- قول مي دهم بين مردم يا شهرستانها تبعيض قائل نشوم

2- تمام وقتم را براي اين مردم صرف كنم و از شغل هاي حاشيه اي و منفعت طلبانه دوري كنم.

هر كسي به مجلس راه پيدا كند وظيفه دارد براي حوزه ي انتخابيه كار كند. يك نماينده ممكن است بطور كلي از ديگري قوي تر باشد ولي اگر مطالبات از طرف حوزه ي انتخابيه خوب پيگيري شود محقق خواهد شد. ما در انتخابات بايد وظيفه خود را بشناسيم و به آن عمل كنيم. مشكل از نميانده نيسن بلكه بيشتر مشكلات از خود ماست كه نمي دانيم از نميانده چه بايد بخواهيم و چگونه بايد بخواهيم.

هر كس بلد باشد خواسته هاي خود را بطور منطقي و علمي پيگيري كند چه طرفدار نماينده باشد چه غيرطرفدار، مي تواند موفق شود. ما بايد تيمهايي را تشكيل دهيم و مطالباتمان را ازنماينده بخواهيم. شوراهاي مشورتي تشكيل دهيم. به مشورت به مردم عادي اهميت دهيم.

فرق نمي كند دكتر زارع به مجلس برود يا مهندس عزيزخان، آنچه مهم است توان و آگاهي ما براي وصول مطالباتمان هست لذا اختلاف ها را كنار بگذاريم و طرحي نو دراندازيم.